για να σατιρίσει κανείς πρέπει να ξεκινήσει από μια διαδρομή αυτοσαρκασμού..

http://skai-anemologio.pblogs.gr/2008/02/satiro-logio-ta-oria-mias-ekfrashs.htmΝΥΧΤΑ ΚΩΜΩΔΙΑΣ ΣΤΟ ΑΝΕΜΟΛΟΓΙΟ
Η Λουκία Ρικάκη,δημιουργός του Comedy Club Greece, καλεσμένη στο Ανεμολόγιο:
"... και για να σατιρίσει κανείς πρέπει να ξεκινήσει από μια διαδρομή αυτοσαρκασμού..."
Διαβάστε το σχόλιο της Λουκίας Ρικάκη μορφή pdf:
15-02-08 ΣΑΤΙΡΑ ΛΟΥΚΙΑ ΡΙΚΑΚΗ.pdf
Η Λουκία Ρικάκη, δημιούργησε πριν 14 χρόνια το πρώτο comedy club στην Eλλάδα, προσφέροντας άφθονο γέλιο σε παραστάσεις 100% αγνής ΚΩΜΩΔΙΑΣ.
Oι κωμικοί ηθοποιοί με καυστικό χιούμορ γελοιοποιούν καθημερινές καταστάσεις, αναπτύσσουν διάλογο με το κοινό, κάνουν μιμήσεις, αυτοσχεδιάζουν,σαρκάζουν και αυτοσαρκάζονται.
Σάτιρα ….μια διαδικασία στην οποία μεγενθύνουμε ένα στοιχείο από την πραγματικότητα, του δίνουμε φτερά και μια άλλη διάσταση για να το απελευθερώσουμε από το βάρος της υποτιθέμενης πραγματικής του υπόστασης και να του δώσουμε να φτερά μιας ανάλαφρης πτήσης που εξασφαλίζει το χιουμορ.
Το χιουμορ είναι βέβαια η άκρη μιας μεγάλης πίκρας και για να σατιρίσει κανείς πρέπει να ξεκινήσει από μια διαδρομή αυτοσαρκασμού.Δεν γίνεται να αντιμετωπίζουμε τη ζωή χωρίς να τη σατιρίσουμε και κυρίως να σατιρίζουμε τους εαυτούς μας για τον ίδιο απελευθερωτικό λογο που τα φτερά του χιουμορ μας εξοπλίζουν με τη δυνατότητα να δούμε τα πράγματα με μια άλλη οπτική. Το να μεταθέτεις την οπτική σου ε

ίναι γενικά μια γόνιμη και καλή προσέγγιση εάν το κάνεις με χιουμορ είναι ακόμη πιο λειτουργικό και σε απεμπλεκει σου αφήνει περιθώρια για πιο δημιουργική σκέψη.

Στο Κομεντυ Κλαμπ τον μοναδικό χώρο στην Ελλάδα που φιλοξενεί εδώ και 14 χρόνια ανελλιπώς το Ελληνικο σταν απ κομεντυ σατιρίζουμε κάθε βράδυ ότι μας χαλάει το μικροαστισμό, το ασφυκτικό κοινωνικό βόλεμα σε μία ζωή χωρίς ορίζοντα και έτσι δίνουμε και στη δική μας ζωή τον ορίζοντα που της αξίζει. Ολα και τα πιο σοβαρά και τα πιο βαριά μπορούν να απολαύσουν την ευεργετική λειτουργία της σάτιρας Ας πούμε εγω σκηνοθέτησα μια ταινία το 1998 Συμφωνία Χαρακτήρων το σενάριο της οποίας δωρίζουμε κάθε βράδυ σε όποιον γελάσει πιο πολύ στο Κομεντυ Κλαμπ Είναι μια ιστορία ενος ανέφικτου έρωτα και μια αναμέτρηση με τα όρια της ελευθερίας αυτό που θα λεγαμε στο Κομεντυ Κλαμπ βαριά κουλτούρα Στα χέρια των κωμικών το σενάριο μου και η ταινία που έκανα με πολύ αγάπη μεταμορφώνεται σε κάτι άλλο κάτι αναπάντεχο κάθε βράδυ Οι διάλογοι των ηθοποιών, οι χαρακτήρες τους τα αδιέξοδα τους γίνονται στα χέρια των ηθοποιών ένα εύπλαστο υλικό για σάτιρα Κάθε βράδυ γελάω μέχρι λυτρωτικών δακρύων με τα δικά μου αδιέξοδα και πως είχαν προβληθεί στην ταινία και χαίρομαι που μια άλλη οπτική τα βγάζει από αδιέξοδα και τα κάνει λεωφόρους του γέλιου